کد مطلب:107011 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
[صفحه 682] امام (ع) وقتی كه ابن عباس او را به چیزی راهنمایی می كرد كه موافق نظر آن بزرگوار نبود، به او فرمود: (بر تو است كه مرا راهنمایی كنی و من صلاح خود را در آن می نگرم، آنگاه اگر من از تو پیروی نكردم تو از من پیروی كن.) نقل كرده اند موقع بازگشت امام (ع از سفر حج كه مردم در مكه با وی بیعت كرده بودند، ابن عباس گفت: یا امیرالمومنین این كار مهمی است، بیم آشوب مردم می رود، برای طلحه حكم ولایت بصره و برای زبیر حكم ولایت كوفه را صادر كنید، و به معاویه نامه ای بنویسید و از خویشاوندی و نسبت، یاد كنید و در حكومت شام او را تثبیت فرمایید تا با شما بیعت كند، اگر بیعت كرد و از روش شما و امر خدا اطاعت كرد، او را به حال خود واگذارید، و اگر مخالفت كرد، آنگاه به مدینه بخواهید و عوضش كنید تا دریاهای آشوب متلاطم نگردند! امام (ع) فرمود: پناه می برم به خدا از این كه دین خود را به خاطر دنیای دیگران تباه سازم! فرزند عباس بر تو است كه ما را راهنمایی كنی و من صلاح خود را در آن می نگرم مفعول (اری) چون معلوم بوده است حذف شده است، یعنی: من جهت مصلحت را می اندیشم، امام (ع) اطاعت از خود را واجب دانسته از آن رو كه امام است و اندیشه ا ش بالاتر است پس اگر در كاری مصلحت دید، نظر او برتر و بالاتر است.
صفحه 682.